سرود سپندارمذگان

سپندارمذ بر تو فرخنده باد

ز شادی، دل و جانت آکنده باد

ز بغدخت همواره مهر آفرین،

به رامش، دل و جان تو زنده باد

در این روز، ای بانوی پارسی !

تو را بخت سالار و بد بنده باد

تو را زیست ، با شوی فرخنده خوی

بر اندازه باد و برازنده باد

سپندار مذگان که جشن زن است ،

لب مرد و زن ، هر دو ، پر خنده باد

در این جشن فرخنده ، بیخ غمان

ز جان و دل هر دوان کنده باد

چو کنده ست مرد و ستاکش زن است

خجسته (ستاک) و نکو کنده باد

هر آن کس که نشناخت ارج زنان ،

روانش نژند و تنش ژنده باد

هلا ! ای گرامی ، گرانمایه زن

که مغز بد اندیش تو گنده باد،

در این جشن ، (زروان) که نزد خدای

ز هر لغزشش پاک پرونده باد ،

بگوید ، بدین  آریایی  سرود :

سپندار مذ بر تو فرخنده باد

                                         میر جلال الدین کزازی ( زروان )

                                            اسفند ماه ۱۳۸۹

(ستاک) به معنای شاخه نو بنیاد از درخت